Benim vatanım toprak, geçtiğim bütün yollar… Beni gerçekten seven insanların kalbidir benim vatanım
Ay benim ışığımdır, yıldızlar pusulam, güneş benim ateşimdir, rüzgarlar benim nefesim …
Ormanlar benim huzurumdur, ağaçlar benim sırdaşım …
Taşlar benim yastığım, bulutlar yorganım…
Tabiat benim arkadaşım … kurtlar benim kardeşim …
Fani bir yolcuyum ben… önümdeki yol ise… Allah’u âlem… ama nereye gideceğimi çok iyi biliyorum …
Ben hiçbir yere ait değilim… ne garib değil mi? Aslında ben her yere aitim …
Kimse beni bir yere zincirleyemez…
Ben özgür olmayan özgürüm … ruhumu zincirleyebilir misiniz ?… Asla…
Benim sadece bir zincirim var, altından bir zincir. O da faniye değil bakiye bağlı …
Şimdi şöylein bana … benim arkamda O varsa bana ne yapabilirsiniz?…
Ben hiçbir yerin kızıyım… aynı zamanda her yerin de kızıyım …
Herkes beni anlar … sahiden anlar mı?… Asla…
Ben yalnız olmayan yalnızım…
Ben uslu olan vahşi kızlardanım…
Ben akıllı olan delilerdenim…
Ben sıcakkanlı olan buz gibi soğukkanlılardanım …
Ben sıradan olmayan çok sıradanım…
Kendine ait gezegeni olanlardanım…
İnsanlara hiç aşık olmayan her şeye aşık olanım…
Sesi hiç çıkmayan ama içinde haykıra haykıra şarkı söyleyenim…
Hiç yürümeyen ama ruhu hiç yorulmadan koşanım…
Bir yerde oturan ama vahşice dans edenim…
Dürüst olmak gerektiği zaman hiç nazik olmayanım…
Düşerim ama öyle bir kalkarım ki …
Adaleti sonuna kadar arayan susmayanım…
Görülmeyen savaş verenim …
Gözyaşlarımı yağmura verenim …
Mutlu gözükmeyen mutluyum…
Senin için bir dost bir kız kardeş olabilirim … ama senin meleğin olamam…
Senin yanında olabilirim ama senin için güçlü olamam…
Senin için dua edebilirim ama senin günahlarını örtemem…
Sanat benim bir parçam çünkü sanatçıyı tanıyorum …
Kitablar benim evim çünkü yazarı tanıyorum …
Müzik benim ninnim çünkü müzisyeni tanıyorum …
Ben rüzgarlarlardan geldim…
Ben bozkırdan geçtim…
Ben ormanlarda uyudum…
Ben dağları aştım…
Benim adım Mihriban … Mery … Firdevs …
Kötülere direnenim…
Ben göçmen kızı… Karapapak türkü… hiç bir yere ait olmayan ama her yere ait olan bir kız
Kanımda savaşçı analarımın vahşi ateşi yanıyor … şair atalarımın aşkı akıyor…
Dedelerimin duaları beni O’na götürüyor…
Ben dünyanın fani kızı… hiçbir yerin çocuğu … ve bir yolun yolcusuyum …

Mehriban Qəmbərova yazır...